برای دیگر کاربردها اتر (ابهام زدایی) را ببینید.

اتر نامی است که به ترکیب‌های شیمیایی که گروه اتری دارند گفته می‌شود. این گروه یک اکسیژن است که از دو سو به دو گروه آلکیل پیوند دارد.

هر ترکیبی که ساختار R-O-R داشته باشد؛ اتر نیست.

ویژگی‌های فیزیکی

• نمی‌توانند بین خودشان پیوند هیدروژنی داشته باشند.
• دمای جوششان نسبت به کتون‌ها و آلدهیدها و کربوکسیلیک اسیدها پایین است.
• اترها باز لوییس هستند.

نام گذاری اترها

روش معمولی نامگذاری اترها به شکل آلکوکسی آلکان است. برای نمونه:(اتوکسی‌اتان، CH_۳-CH_۲-O-CH_۲-CH_۳). هر چند که روش کم‌کاربردتری نیز برای نامگذاری اترها هست که در آن نخست نام دو گروه آلکیلی که با اکسیژن پیوند دارند آمده و سپس نام اتر می‌آید. اتر نامبرده در روش دوم دی‌اتیل اتر نامگذاری می‌شود.

اترهای نوع اول، دوم و سوم

اترها بسته به گروه کربنی که به اکسیژن آن‌ها پیوند داشته باشد در این سه گروه جای می‌گیرند. در این‌جا از هر نوع یک نمونه آورده شده‌است. یک اتر نوع اول: دی‌اتیل اترCH_۳-CH_۲-O-CH_۲-CH_۳. یک‌اتر نوع دوم:دی‌ایزوپروپیل اتر (CH_۳)_۲CH-O-CH(CH_۳)_۲ و یک اتر نوع سوم: دی‌ترسیوبوتیل اتر (CH_۳)_۳C-O-C(CH_۳)_۳.

چند اتر معروف

• اتیلن اکسید، کوچک‌ترین اتر حلقوی:
• دی‌متیل اتر: یک افشانهٔ آئروسل منفجره:
• دی‌اتیل اتر: یک حل‌کننده‌ٔ پرکاربرد با دمای جوش پایین:
• دی‌متیلوکسی اتان، یک حل‌کننده با دمای جوش بالا:
• دی‌اکسان، یک اتر حلقوی که حل‌کننده‌ای با دمای جوش بالاست. :